Nedovršeni tunel koji je podzemnim koridorom trebalo da spoji savsku i dunavsku stranu Beograda. Genijalno rešenje koje bi sam centar grada rasteretilo saobrćajne gužve započeto je u posleratnom periodu 50tih godina XX veka. Izgradnja tunela započela je u ulici Gavrila Principa, a kraj tunela trebalo je da bude u dnu Francuske ulice, kod Crkve Aleksandra Nevskog, na mestu današnje benzinske pumpe. Planirano je da tunel služi uglavnom za tranvajski saobraćaj. Probijeno je ukupno 56 m tunela, kada su radovi prekinuti zbog, kako je navedeno, podzemnih voda i klizišta. Mehanizacija je 60tih godina prebačena na izgradnju Novog Beograda i radovi nikada nisu nastavljeni. Šipovi za temelje objekata koji se nalaze iznad tunela, u Lominoj ulici, preprečili su prolaz u delu objekta- Danas se na ulazu u ovaj prostor nalazi perionica automobila.

Nasleđe Hladnog rata – kompleks bunkera manjih dimenzija na uzvišenju iznad obale Dunava kod Grocke. Celom dužinom padine, u periodu hladnog rata izgrađena je linija manjih bunkera na svakih 500m. Ova linija je služila za odbranu Beograda od strane istočnog bloka iz pravca Banata. Izgrađeni su od betonskih elemenata koji su sklapani na licu mesta.

Impresivan industrijski objekat izgrađen 1892. godine. Podrum je deo kompleksa pivare Ignjata Bajlonija (kasnije BIP) i u njemu se nalazio deo proizvodnih kapaciteta pivare, kao i prostor za skladištenje piva.

Centralni prostor podupire se konstrukcijom od čeličnih i betonskih stubova između kojih se nalaze lukovi i tu se nalazio parni pogon za proizvodnju piva.

Celokupna aparatura za proizvodnju je nestala posle privatizacije pivare. Pored ove prostorije nalaze se tankeri za odlaganje piva.

Druge prostorije služile su za čuvanje piva u buradima, od kojih su ostala sačuvana postolja. U podrumu se nalazi i izvor kisele vode koji poplavljuje deo prostora.